Albert Swinkels: Een Leven van Toewijding en Passie voor Basketball

Na Ko Arts de langstzittende voorzitter van Akros: Albert Swinkels. Terug in Boxmeer is hij weer een graag geziene gast in ‘t Hoogkoor en als ervaren voorzitter van Akros en Den Dungk een goede raadsman in tijden van nood.

Albert Swinkels werd geboren in Beek en Donk en studeerde veeteelt in Wageningen. Na zijn studie begon hij te werken bij Hendrix in Boxmeer. In 1978 sloot hij zich aan bij BCB Akros, nadat hij eerder bij Cheetah in Nijmegen had gespeeld. Hoewel hij aanvankelijk bij Heren 1 begon, bleek dit te hoog gegrepen. Hij vond zijn plek bij Heren 2, waar hij speelde met onder anderen Mantje Martens , Frans en Ernst van de Weijer en Wim Waarma. Na een half jaar als wedstrijdsecretaris te hebben gefungeerd, volgde hij in het seizoen 1979-1980 Karel van Waveren op als voorzitter, een functie die hij tot het seizoen 1985-1986 zou bekleden.

In 1986 verhuisde Albert met zijn vrouw Dorine en hun dochters Noortje en Sanne naar Den Dungen. Na enkele jaren bij Springfield Berlicum te hebben gespeeld, richtte hij Den Dungk op. Hij was daar lange tijd voorzitter, zijn dochters basketbalden er ook en hijzelf speelde tot vier jaar geleden mee in een recreantenteam. Natuurlijk kwamen teams van Den Dungk in de competitie af en toe teams van Akros tegen, wat soms ongemakkelijke momenten opleverde: “Je bent natuurlijk supporter van beide verenigingen.”

Ondanks zijn verhuizing in 1986 bleef Albert werken bij Hendrix in Boxmeer. Na het in 2018 overlijden van zijn vrouw Dorine, die leed aan MS, keerde hij terug naar Boxmeer. Albert vertelt hierover: “Dat was in mei 2021 en al snel kwam ik bekende gezichten van vroeger weer tegen. Het weerzien met Thieu Vullings vond ik heel bijzonder. Ik laat nu af en toe mijn gezicht zien in het Hoogkoor en sta met raad en daad bij. Op die manier hoor ik weer een beetje bij de Akrosfamilie.”

Kort voor zijn vertrek bij Akros in 1986 werd Albert geïnterviewd voor het clubblad. Hij benadrukte toen al het belang van actieve leden en kadervorming, zoals trainingen voor trainers en scheidsrechters. Over dat interview zegt Albert 39 jaar later: “Veel van wat toen werd gezegd, is nu nog steeds van toepassing. Toen ik las over mijn hekel aan wegblijvers, viel er een uitnodiging van Akros in de bus voor een extra ledenvergadering over hetzelfde onderwerp. Het is kennelijk van alle tijden.”

Het absolute hoogtepunt van Alberts voorzitterschap was het kampioenschap van Heren I, in een wedstrijd tegen aartsrivaal Gennep Cougars, waardoor zij promoveerden van de eerste klasse naar de tweede divisie. Albert heeft als voorzitter maar één keer slecht geslapen. Dat gebeurde na een wedstrijd van Heren I in het kampioensjaar tegen Quo Vadis (Gemert). Op het sheet was junior Lex van Dalen opgeschreven, die achteraf te jong bleek te zijn, waardoor de gewonnen wedstrijd verloren werd verklaard. Het kampioenschap kwam hierdoor in gevaar, ondanks het verweer dat Lex geen bal had aangeraakt.

Albert Swinkels’ verhaal is er een van toewijding, passie en betrokkenheid. Zijn bijdragen aan de basketbalverenigingen waar hij deel van uitmaakte, zijn inspirerend en laten zien hoe één persoon een verschil kan maken. Zijn terugkeer naar Boxmeer en hernieuwde betrokkenheid bij Akros tonen zijn blijvende liefde voor de sport en de gemeenschap.