Leden van het eerste uur - Jan Kroezen

Leden van het eerste uur van BCB Akros – Jan Kroezen

Jan Kroezen is een van de leden van het eerste uur. Hij speelde 12 jaar bij Akros, van 1975 tot 1987, totdat knieproblemen hem dwongen om het mooie spelletje op te geven. Daarnaast was Jan de gedreven trainer/coach van de mini’s (met o.a. Ruud P. en Joost v.d. G.) en de aspiranten. Zelf speelde Jan in het eerste herenteam als guard en had een dodelijk schot. Hij vindt het nog steeds jammer dat er toen nog geen driepunters waren.

Over de begintijd van Akros vertelt Jan: "In 1975 waren we met een man of tien en we zochten een zaal omdat we graag wilden sporten: voetbal, volleybal, basketbal, noem maar op. We vroegen of we in de gymzaal van het Elzendaalcollege mochten spelen. Jan Sleddens (toen gymleraar aan het Elzendaalcollege en samen met Thieu Vullings oprichter van B.C.B. Akros) stelde voor dat we de zaal konden krijgen als we maar een georganiseerde sport deden, bijvoorbeeld basketbal. Dat was er toen nog niet in Boxmeer. Thieu Vullings wilde wel wat trainingen organiseren en zo ontstond ons clubje. Eigenlijk bij toeval dus. Kort daarna zetten we een advertentie in de krant voor een oprichtingsvergadering in Café De Lantaarn en daar gingen we naartoe. Mijn broer Herman was erbij, net als Toon P., Paul W., Jantje H. en nog een paar anderen. Op 2 januari 1975 begonnen de trainingen en hadden we een mooi gemengd clubje van ongeveer 10 personen."

Jan vertelt enthousiast over de beginjaren bij heren 1 en hoe gezellig het was. Vooral de derde helft in het Hoogkoor, Fien (nu het Centrum) of in de Mazenburg was altijd een feest. Maar hij krijgt vooral pretoogjes wanneer hij vertelt over de streekderby's tegen Cuijk en Gennep! Daar ging het er altijd fel aan toe, maar in de kantine was het altijd weer goed. Hij vertelt enthousiast over een wedstrijd tegen Cuijk en hun sterspeler Tijn Heijl, die erg belangrijk was voor het uitzetten van de lijnen bij (toen nog) Olympia. "Thieu zei tegen mij: het enige dat jij moet doen is Tijn verdedigen. Man to man. Neus aan neus! Laat hem geen seconde los! Dat was fantastisch! Tijn kwam niet in zijn spel en verliet gefrustreerd het veld. Thieu en ik hadden daar plezier in!"

Maar zijn grootste concurrent en geduchtste tegenstander was toch wel Jan Kraus, die bij Gennep speelde. "Iedere wedstrijd weer moesten wij elkaar verdedigen. Veldslagen waren dat! Ook omdat we precies wisten aan welke knoppen (lees: porren en duwtjes) we moesten draaien.” Op de bijgevoegde foto zie je hoe Jan Kraus (met nummer 13) het nakijken heeft terwijl Jan (nummer 6) de bal voor zijn neus wegkaapt. Een prachtige atletische foto, genomen in Gennep door Wim Waarma.

Jan kijkt met veel plezier terug op zijn tijd bij Akros. De vriendschappen, de wedstrijden, en vooral de derde helften blijven hem altijd bij. "Het was een gezellige tijd," zegt hij met een glimlach. "We hebben veel gelachen, gezweet en gestreden. Jammer dat mijn knie het niet meer toelaat, maar anders had ik toch nog wel eens mijn geluk op de driepuntslijn willen beproeven.”